Εξωτερική θερμομόνωση και ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίου

Εξωτερική θερμομόνωση τοιχοποιίας
Η λύση αυτή προτιμάται σε κτίρια συνεχούς χρήσης (κατοικίες, νοσοκομεία κτλ.), στα οποία είναι επιθυμητή η σταθερή θερμοκρασία και ενδιαφέρει περισσότερο η διατήρηση της θερμότητας μετά τη διακοπή λειτουργίας της θέρμανσης, παρά η άμεση απόδοση του συστήματος θέρμανσης.
Στην περίπτωση της εξωτερικής θερμομόνωσης θα πρέπει να χρησιμοποιούνται υλικά που συνεργάζονται καλά με το επίχρισμα όπως το γραφιτούχο Διογκωμένο Πολυστυρένιο NEOCOAT THP EPS 60 ή 80 και το λευκό Διογκωμένο Πολυστυρένιο ISOPOR THP EPS 60 ή 80 στο κατάλληλο πάχος σύμφωνα με τον ΚΕΝΑΚ. H εξωτερική θερμομόνωση εφαρμόζεται ως ένας συνδυασμός θερμομονωτικού υλικού επικολλημένου σε ολόκληρη την εξωτερική επιφάνεια της τοιχοποιίας του κτιρίου χωρίς κενά και επιχρίσματος που εφαρμόζεται επάνω στην θερμομονωτική στρώση. Είναι ένα σύστημα από διάφορα υλικά και εξαρτήματα τα οποία συνεργάζονται μεταξύ τους και ονομάζονται Εξωτερικά Θερμομονωτικά Σύνθετα Συστήματα (ETICS)
H Διογκωμένη Πολυστερίνη (ΕPS) με γραφίτη ή χωρίς πρέπει να είναι κατάλληλη για χρήση σε εξωτερική θερμομόνωση και πιστοποιημένη για αυτή την εφαρμογή. Οι πλάκες είναι απαραιτήτως μικρών διαστάσεων (1,0 Χ 0,6m), απαιτούν ειδική διαδικασία ωρίμανσης και πολύ αυστηρές διαστασιακές ανοχές. Η θερμομονωτική στρώση αντικαθιστά την πρώτη στρώση παραδοσιακού επιχρίσματος η οποία είναι και η στρώση επιπέδωσης της επιφάνειας τα γνωστά «χοντρά».
Τα επιχρίσματα της εξωτερικής θερμομόνωσης είναι ειδικά, ρητινούχα επιχρίσματα οπλισμένα με πλέγμα σε όλη την επιφάνεια και εφαρμόζονται σε μικρά πάχη. Συνήθως απαιτούνται 2 στρώσεις που συνολικά δεν ξεπερνούν τα 8mm. H δεύτερη στρώση επιχρίσματος μπορεί να είναι έγχρωμη η λευκή και να βάφεται εκ των υστέρων, καθώς και να έχει διάφορες τεχνοτροπίες σε διάφορες κοκκομετρίες ή να είναι λεία.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ
Πλεονεκτήματα
Εκμεταλλεύεται τη θερμοχωρητικότητα της τοιχοποιίας.
Διατηρεί για αρκετό διάστημα, που εξαρτάται από τη θερμοχωρητικότητα των τοίχων, τη θερμοκρασία του χώρου μετά τη διακοπή λειτουργίας των θερμαντικών σωμάτων.
Μειώνει στο ελάχιστο την πιθανότητα σχηματισμού θερμογεφυρών οι οποίες αυξάνουν τις απώλειες θερμότητας κατά ακόμη και 25% αν συμπεριληφθούν στη μελέτη θερμομόνωσης (πλέον μελέτη ενεργειακής απόδοσης βάσει ΚΕΝΑΚ).
Προστατεύει την τοιχοποιία από τις μεταβολές της εξωτερικής θερμοκρασίας.
Μειώνει στο ελάχιστο τον κίνδυνο σχηματισμού υγρασίας συμπύκνωσης.
Αποτρέπει τις ζημιές από υγρασία και παγωνιά σε σωληνώσεις ύδρευσης.
Διευκολύνει τη διαμόρφωση έντονων αρχιτεκτονικών στοιχείων στο κτίριο, αφού αυτά δημιουργούνται με το θερμομονωτικό υλικό.
Μειονεκτήματα
Καθυστερεί την αρχική θέρμανση του χώρου.
Ενέχει τον κίνδυνο ρηγματώσεων, αν η εφαρμογή δε γίνει από εξειδικευμένο συνεργείο σύμφωνα με τις οδηγίες της κάθε εταιρείας της οποίας το σύστημα εφαρμόζεται.
Μεγαλύτερο αρχικό κόστος επένδυσης